موضوعات و ناوبری:

هرس درختان پسته

هرس درختان بالغ و بارور پسته

سه خصوصیت پسته بایستی در برنامه هرس درختان بالغ مدنظر قرار گیرد:

اول: سال آوری پسته ، میزان محصول سال قبل، میزان و شدت سال آوری را تعیین می کند. محصول زیاد روی چوب یک ساله، موجب ریزش جوانه های گل تولید شده روی شاخه رشد سال جاری شده و پتانسیل تولید را در سال بعد کاهش می دهد. هرس این پدیده را با تعدیل میزان محصول، کاهش می دهد.

دوم: در عادت رشد درختان پسته غالبیت انتهایی شدید وجود دارد. این خصوصیت با افزایش سن درخت بطور خیلی قابل توجه دیده می شود. بنابراین مسائل مربوط به تولید در تاج درخت تشدید می شود. باعث پهن شدن و سایه دار شدن و کاهش میزان برگ در شاخه های ساختمانی (اصلی) می شود.

سوم: در طراحی نقشه باغ، فاصله درخت روی ردیف ۱۷ فوت (۵/۲ متر) و فاصله بین ردیف ها ۱۷تا ۱۹فوت (۵/۲ تا ۵/۸ متر) به منظور رسیدن به زود باردهی، بدون تراکم بیش از اندازه در زمان بلوغ درختان انتخاب می شود.

اگر رشد درختان در فضای اختصاص یافته به آن ها محدود نشود، کارآیی ماشین های برداشت کاهش یافته، بعلاوه میوه دهی باغ در اثر سایه اندازی کاهش می یابد.

هرس مناسب درختان بارور، اثرات این عوامل را کمتر کرده و تاج درخت را در حد بالاترین پتانسیل تولید نگه می دارد. افزایش تولید ناشی از هرس مناسب سالیانه، فقط زمانی که با سایر عملیات کشاورزی همانند آبیاری، کوددهی و کنترل آفات همراه باشد، محقق می شود.

 عادت رشد درختان پسته چگونه است؟

درختان پسته غالییت انتهایی شدیدی را در عادت رشد رویشی خود نشان می دهند.بدین معنی که شاخه های قوی و پر رشد سال جاری فقط از نزدیک ترین جوانه های انتهایی شاخه های یک ساله بوجود می آیند.

جوانه های رویشی موجود در قسمت های پایینی شاخه های چند ساله، توانایی تولید شاخه های بلند و قوی را دارند، اما به دلیل کنترل هورمونی جوانه انتهایی، در حد سیخک های کوتاه رشد می کنند.این پدیده باعث می شود که منطقه میوه دهی از مرکز درخت فاصله بگیرد.

مطالعات اولیه هرس نشان داد که غالبیت انتهایی در درختان مسن تر با قطع کامل شاخه های ۳ و ۴ ساله در تاج درخت می تواند کاهش یابد (کرین و ایواکیری،  1980) این عمل باعث ایجاد شاخه های جدید روی شاخه های ۱۴تا ۱۷ساله شد.

مطالعه دیگر نشان داد که هرس سنگین و سبک برچیرگی انتهایی غلبه می کند ولی سبب باز جوان سازی شاخه های مسن نمی شود (ولپرت، ۱۹۸۶). در درختان پسته همچنین قطر شاخه ها به کندی افزایش می یابد.

این حالت باعث می شود که شاخه های دارای میوه کمتر، بطور عمودی رشد کنند و در زمان تولید محصول زیاد خم شوند. در بادام، یک میوه خشکباری بدون غالبیت انتهایی است، شاخه های جانبی پر رشد و عمودی از محل خم شدن شاخه های اصلی بوجود می آیند.

به دلیل استفاده مطلوب از نور این شاخه ها، بطور طبیعی جایگزین شاخه های اصلی بارور می شوند. به هر حال، غالبیت انتهایی در پسته باعث تراکم شاخه و برگ ها و از دست رفتن شکل درخت شده و در اثر فقدان نور کافی، تشکیل جوانه های گل روی شاخه ها کم می شود.

کاهش رشد در قسمتی از تاج درخت، باعث بهبود رشد در قسمت بالایی درخت در جائیکه نور محدود کننده نیست، می شود. اگر چه افزایش ارتفاع شاخه های میوه ده در بالای تاج درخت باعث از دسترس خارج شدن آن ها از ارتفاعی که کارگران هرس بتوانند هرس را انجام دهند، می شود.

بنابراین یکی از اهداف عمده هرس درختان بارور پسته، محدود کردن اندازه درختان و بهبود نفوذ نور در شاخه های میوه ده و تولید میوه در تمام تاج درخت می باشد.

 درختان پسته همانند سایر درختان خزان دار دارای جوانه های رویشی خفته می باشند. جوانه های خفته جوانه های نزدیک به جوانه انتهایی هستند که به مدت یک فصل یا بیشتر شروع به رشد نکرده اند.

این جوانه ها در چوب های مسن تر زنده می مانند و قادر به تولید شاخه جدید در صورت شکستن شاخه و یا هرس شدید هستند. مطالعات اخیر روی رشد و نمو پسته، یافته های بیشتری درباره بیولوژی سیخک های کوتاه در مقابل شاخه های بلند و شلاق مانند، در اختیار قرار داده است.

هر دو این شاخه ها از مریستم های رویشی که در طول رکود زمستانه در محل گره اختصاصی شده اند، بوجود می آیند. تعداد این گره ها در دامنه های بین ۷ تا ۹ عدد است.

شاخه های رویشی تولید شده از جوانه های جانبی با فاصله دور از شاخه انتهایی معمولاً وقتی رشد می کنند که رشد در گره ها قبلاً تعیین شده باشد.

مریستم انتهایی این شاخه ها بعد از اختصاصی شدن بافت جدید شاخه برای رشد سال جاری را تولید می کند. در نتیجه رشد کوتاه یک شاخه قبلاً تشکیل شده است.

شاخه های قبلاً تشکیل شده معمولاً تبدیل به اسپور بارده در سال بعد می شوند. رشد طویل و شلاقی تولید شده در نزدیک جوانه انتهایی شاخه یک ساله نیز از شاخه های قبلاً تشکیل شده بوجود می آیند.

به خاطر موقعیت این شاخه ها، غالبیت انتهایی آهنگ رشد آن ها را افزایش می دهد در نتیجه این شاخه ها دارای دو و بعضی اوقات سه جهش رشدی در طول یک فصل هستند.

اولین جهش رشدی در اوایل بهار مربوط به رشد از پیش تشکیل شده است. جهش های رشدی بعدی در اثر توسعه مریستم انتهایی آن ها صورت می پذیرد و طول نهایی این شاخه ها به قدرت درخت و شرایط رشد بستگی دارد.

شاخه هایی با این خصوصیات رشد، شاخه های دارای جهش رشدی Neoformed نامیده می شوند. سربرداری در زمان رکود شاخه های پر رشد یک ساله باعث افزایش تعداد شاخه های دارای جهش رشدی می شود.هرس کردن، تعداد جوانه های رویشی را کاهش داده و مواد فتوسنتزی بیشتری را در اختیار جوانه های باقیمانده قرار می دهد.

عادت میوه دهی در درختان پسته

درختان پسته میوه خود را روی چوب یک ساله بصورت جانبی تولید می کنند. جوانه گل (جوانه گل آذین) از لحاظ گیاهشناسی یک خوشه مرکب دارای یک محور مرکزی طویل با انشعابات جانبی است که حدود ۲۰۰ گل دارد. کشاورزان به ساختاری که گل ها روی آن قرار دارند، محور خوشه و واژه خوشه را برای محور خوشه و میوه های روی آن بکار می برند.

در زمان رکود روی شاخه یک ساله میوه ده هم شاخه های رشد از پیش تشکیل شده (اسپور) و هم شاخه های دارای جهش رشدی مشخص است. سیخک ها می توانند از شاخه های قطور یک ساله در درختان جوان زمانی که غالبیت انتهایی زیاد قوی نیست، بوجود آیند.

سیخک ها اغلب در اثر اولین جهش رشدی (رشد از پیش تشکیل شده )بوجود می آیند. در شاخه های دارای رشد طویل و شلاق مانند معمولاً جوانه های گل در رشد از پیش تشکیل شده (اولین جهش رشدی) دیده می شوند.

اگر شاخه های شلاقی یک ساله، سرزنی نشوند، تمامی جوانه های جانبی آن ها قادر به تولید سیخک هستند که می توانند شاخه های میوه ده برای سال بعد تولید کنند.

اثرات هرس درخت پسته روی رشد و عملکرد آن

هرس درختان خزان دار بارور دارای چندین هدف است:

اول: محدود کردن اندازه درخت در فضای اختصاص یافته به آن می باشد، این هدف دارای اهمیت زیادی است.

دوم: هرس باعث تشکیل شاخه های میوه ده جدید و پراکنش نور به تمام قسمت های تاج درخت می شود. اثر تقویتی هرس به سلامتی و افزایش طول عمر درخت کمک می کند. هرس باعث بهبود برداشت مکانیزه و کاهش خسارت مربوط به دستگاه های برداشت می شود. سرانجام، هرس باعث تعدیل سال آوری می شود.

یک آزمایش هفت ساله حاشیه زنی و سر برداری مکانیکی شدید و همراه با هرس معمولی نشان داد که میزان محصول پسته خندان در درختان با هرس شدید اختلافی با هرس دستی شاهد ندارد. بعلاوه حاشیه زنی و سربرداری شدید و به دنبال آن هرس دستی معمولی در سال های بعد، قویاً و مداوماً تعدیل سال آوری را به دنبال دارد (فرگوسن و همکاران، ۱۹۹۱).

در تمامی درختان میوه خزان دار، هرس باعث کاهش رشد کلی درخت می شود. درختان هرس نشده دارای میزان سطح برگ بیشتری نسبت به درختان هرس شده هستند. درختان هرس شده به نظر پر رشد و دارای مقداری زیادتری ازت در نقاط رشد محدودشان هستند، ولی طول شاخه های دارای رشد سریع آن ها کمتر از رشد کلی درختان هرس نشده است.

هرس رکود( زمستانه) باعث حذف کربوهیدرات های ذخیره شده در شاخه های هرس شده و نیز حذف برگ های قادر به تولید کربوهیدرات می شود. همچنین کاهش در تعداد برگ در اثر کاهش رشد ریشه اتفاق می افتد.

هرس تابستانه اثر تضعیف کننده دارد، این هرس باعث حذف شاخه هایی می شود که قبلاً انرژی درخت صرف تولید آن ها شده است و بعلاوه باعث حذف برگ های قادر به تولید کربوهیدرات می شود.

هرس سر برداری و تنک درختان پسته

درختان خزان دار و خشکباری با سر برداری و تنک کردن شاخه هرس می شوند. واکنش های متفاوتی هر یکی از آن ها می تواند در مدیریت رشد درختان پسته اثر گذار باشد.

هرس سربرداری باعث حذف قسمت انتهایی شاخه ها می شود. این روش بطور وسیعی در تربیت درخت به منظور تعیین موقعیت شاخه های جانبی و حفظ قدرت رشد بالا برای گسترش تاج درخت استفاده می شود.

هرس سربرداری اثر تقویت کننده خیلی زیادتری نسبت به هرس تنک دارد، زیرا هرس سربرداری باعث حذف تعداد زیادی جوانه گل در واحد طول (فاصله میانگره ها در انتهای شاخه خیلی نزدیک است ) می شود.

مقدار کربوهیدرات کمتری نیز در هرس سربرداری به دلیل حذف انتهای شاخه ها حذف می شود. هرس سربرداری در درختان بالغ باعث تولید شاخه های جانبی در شاخه های سه تا پنج ساله و کاهش طول شاخه های بلند یک ساله در قسمت بالای تاج درخت (سرزنی) می شود.

سربرداری باید در تمام تاج درخت به منظور پخش یکنواخت قدرت رشد صورت گیرد. شاخه های دارای جهش رشد (رشد شلاقی) نیاز به سرزنی در زمستان بعد به منظور کوتاهتر کردن آن ها و تولید شاخه های جانبی در محل های دلخواه دارند.

باقی گذاشتن حداقل یک جوانه رویشی بالای جوانه های گل از اهمیت خاصی برخوردار است. در غیر این صورت این شاخه تا شاخه جانبی در حال رشد بعد از تولید میوه خشک می شود.

سربرداری همچنین به منظور کنترل رشد شاخه های دارای جهش رشدی و افزایش میوه دهی با سر برداری شاخه های شلاقی بلافاصله بالای یک جهش رشدی می شود و باعث تعداد زیادی از جوانه های رویشی، اختصاصی شده و تولید شاخه های پیش تشکیل شده (سیخک) و ظاهر پوره های چرخ واگن به خود می گیرند که واحد بارده در سال بعد شده و از رشد رویشی زیادتر جلوگیری می کند.

اگر دوباره زیر اسپور مارپیچی سربرداری شود. تنک کردن شاخه باعث حذف کل شاخه از محل منشاء آن ها می شود. تنک کردن اثر تقویتی کمتری بعلت حذف تعداد کمتری جوانه و مقدار زیادتر کربوهیدرات نسبت به سر برداری دارد.

تنک کردن شاخه به منظور کاهش تراکم شاخه ها در داخل تاج درخت می شود، بنابراین سبب بهبود نفوذ نور و افزایش پتانسیل میوه دهی در شاخه های باقیمانده می شوند.

تنک کردن شاخه همچنین به منظور مدیریت قسمت خارجی تاج درخت با حذف شاخه هایی که بطور افقی و یا رو به پایین گسترش دارند و خارج از محدوده دستگاه برداشت هستند، استفاده می شود.

باغداران پسته جهت انجام هرس در استفاده از کارگران هرس و یا دستگاه های هرس حاشیه زن و سرزن مختار هستند. هر یک از این روش ها دارای مزایا و معایبی است.

هرس دستی درختان پسته

هرس کردن دستی بسته به تاج هر یک از درختان، به طریق خاصی انجام می شود. سر برداری و تنک کردن بر اساس نیاز به بهینه کردن دریافت نور، تحریک رشد جدید در قسمت های ضعیف درخت و کنترل انداره درخت انجام می شود.

داده های مربوط به میزان محصول که از یک آزمایش هرس در ایالت وسترن کینگ جمع آوری شده، نشان داد که درختانی که بطور صحیح هرس دستی شده بودند، در طول ۶ سال مقدار بیشتری پسته خندان در مقایسه با درختانی که بطور یک طرفه یا دو طرفه با ماشین حاشیه زنی شده بودند، تولید کردند.

اختلاف بین هرس دستی و حاشیه زنی یک طرفه که هر سال انجام شده بود، ۱۳۴۸ پوند (۶۱۱/۴ کیلوگرم) پسته خندان در طول ۶ سال بود. حاشیه زنی دو طرفه یک سال در میان دارای اختلاف معنی داری با هرس دستی به مقدار ۱۹۲۳پوند (۸۷۲/۳ کیلو گرم) پسته خندان ایجاد نمود (بید و همکاران، ۲۰۰۲).

هرس دستی درختان بالغ و بزرگ ۲۰۰ دلار در ایکر (حدود ۵۰۰ هزار تومان در هکتار) در مقایسه با ۵۰ دلار (حدود ۱۲۵ هزار توماندر هکتار) در هرس مکانیکی هزینه داشت.

سختی های همراه با هرس دستی در مقیاس وسیع ممکن است این روش را توجیه ناپذیر کند. کارگران هرس از لحاظ مهارت از ماهر تا تازه کار متفاوت هستند. بنابراین باغداران نسبت به نوع هرس، درک واضحی جهت برآورده کردن اهداف مشخص و واقعی دارند، یک روش جهت رسیدن به این هدف تقسیم کردن آموزش هرس به چهار مرحله است.

اول: حذف شاخه هایی که شکسته اند، خیلی کوتاه هستند و از وسط درخت می گذرند یا بر روی هم قرار دارند. هرس این نوع شاخه ها می تواند توسط کارگران با مهارت کم نیز به دلیل مشخص بودن آن ها انجام شود.

دوم: تنک کردن شاخه هایی که در خارج از تاج درخت قرار دارند به منظور وادار کردن شاخه های بارور به رشد عمودی صورت می گیرد. تنک کردن شاخه هایی که دارای زاویه کمتر از ۴۵ درجه سانتیگراد هستند. این شاخه ها بایستی به اندازه کافی تا نقاط رشد رو بالا قطع شوند. تنک کردن تعداد معدودی از شاخه ها در مرکز درختان پسته مورد نیاز است. چونکه غالبیت انتهایی باعث ایجاد تعداد زیادی نقاط رشد در پیرامون تاج درخت می شود.

سومین: هرس سربرداری انتخابی در ناحیه ای از شاخه های درخت که دارای رشد ضعیف هستند، این کار باعث تحریک جوانه های خفته به رشد و تولید شاخه های جدید بارده می شود.

آخرین مرحله: استفاده از قیچی های باغبانی دسته بلند جهت سرزنی رشدهای شلاقی و زیاد شاخه های یک ساله که عمدتاً در قسمت بالایی تاج تولید شده اند، می باشد.

رشدهای کوتاهتر نیز می توانند به منظور افزایش رشد بیشتر در سیخک ها سر برداری شوند. در انجام عملیات سرزنی، دانستن اختلاف بین جوانه های رویشی و زایشی از اهمیت خاصی برخوردار است و باید حداقل یک جوانه رویشی آخری بر روی شاخه سرزنی شده وجود داشته باشد. سرکشی منظم به کارگران هرس توسط سر کارگر اطمینان از انجام عملیات هرس صحیح را حاصل می کند.

هرس مکانیکی درختان پسته

هرس مکانیکی سریع و کم هزینه بوده و مساحت زیادی با یک ماشین ساده هرس می شود. ماشین هرسی دارای تعدادی اره صفحه دوار است که در ارتفاع و یا عرض خاصی تنظیم شده اند.

تمام شاخه های در معرض تیغه ها بدون هیچ انتخابی قطع می شوند. بسته به شدت هرس و قدرت رشد، هرس تکمیلی دستی در سال بعد مورد نیاز است.

همانند هرس دستی، اهداف هرس ماشینی بایستی بطور واضح مشخص شود تا نتایج غیر منتظره ای بوجود نیاید. نتایج چهار ساله در دو منطقه در دو سال کم بار و در سال پربار نشان داد که هیچ اختلافی از نظر میزان محصول بین هرس حاشیه زنی یک طرفه و دو طرفه (قطع شاخه های یک ساله و دو ساله) و شاهد هرس دستی وجود نداشت (فرگوسن و همکاران، ۱۹۹۱).

هرس مکانیکی شدید و حاشیه زنی متوسط هیچ اثری بر روی تعدیل سال آوری نداشتند. عدم وجود اختلاف در میزان محصول بین هرس دستی با حاشیه زنی ماشینی با تحقیقات دیگری نیز دیده شده است که نشان دهنده این است که کاهش جوانه های گل در اثر هرس با افزایش تعداد پسته در خوشه (بید و همکاران، ۱۹۹۱) جبران می شود.

درختان هرس شده همچنین میوه درشت تری نسبت به درختان هرس نشده داشتند. آزمایش شش ساله هرس مکانیکی در یک باغ متراکم و پر رشد درختان ۱۵ ساله رقم پسته کرمان روی پایه P . integerrima نشان داد که تغییر کمی از نظر میزان محصول در تیمار حاشیه زنی یک طرفه هر ساله در مقایسه با حاشیه زنی دو طرفه یک سال در میان وجود داشت.

این نتیجه ممکن در اثر مقدار زیادتر رشد در قسمت های هرس شده در اولین سال آزمایش در سال ۱۹۹۷بوده است.

در اثر تراکم باغ شاهد، با وجود اینکه قسمت زیادی از شاخه ها حذف شد ولی درخت قادر به جبران آن بود (بید و همکاران ۲۰۰۲) اختلاف میزان محصول بین حاشیه زنی یک طرفه و دو طرفه در هر سال آزمایش در اثر پتانسیل تولید محصول بوده است.

این آزمایش توصیه می کند که حاشیه زنی دو طرفه نبایستی قبل از سال کم بار انجام شود. این توصیه بر اساس یافته های چهار سال از ۶ سال این تحقیق می باشد.

در سال ۱۹۹۹میزان تولید فقط ۱۹۰۰ پوند در ایکر (۲۱۲۹ کیلوگرم در هکتار) در درختان هرس دستی شده بود، حاشیه زنی دو طرفه بطور معنی داری میزان پسته های خندان را به مقدار ۳۱۶ پوند (۱۹ درصد) در ایکر (۳۵۳ کیلوگرم در هکتار) در مقایسه با حاشیه زنی یک طرفه کاهش داد.

در سال ۲۰۰۰، تولید پسته خندان بالای ۴۰۰۰ پوند بود و اختلاف معنی داری بین حاشیه زنی یک طرفه و دو طرفه وجود نداشت. در حقیقت تیمار حاشیه زنی دو طرفه (هرس شده در سال قبل) بطور معنی داری میزان پسته های خندان را (۳۶۳ پوند، ۱۶۵ کیلو گرم) در سال ۲۰۰۰نسبت به درختانی که هر ساله حاشیه زنی یک طرفه شده بودند، افزایش داد.

در سال ۲۰۰۱در دومین سال کم بار، حاشیه زنی دو طرفه باعث کاهش میزان محصول خندان به مقدار ۲۲۷ پوند (۱۰۳ کیلوگرم) نسبت به حاشیه زنی یک طرفه شد.

نهایتاً در سال ۲۰۰۲، هنگامیکه میزان محصول پسته های خندان ۵۳۰۸ پوند (۲۴۰۸ کیلوگرم) بود، هیچ اختلاف آماری معنی داری بین حاشیه زنی یک طرفه و دو طرفه وجود نداشت (بید و همکاران، ۲۰۰۲). هنوز مشخص نشده است که آیا ارتفاع تاج درخت می تواند با هرس سرزنی بدون کاهش معنی دار محصول، مدیریت شود یا نه (بید و همکاران، ۲۰۰۲).

مقادیر سرزنی مکانیکی استفاده شده به منظور جایگزینی با سرزنی دستی کاهش معنی داری در محصول نداشته است. به نظر می رسد سرزنی مکانیکی نسبت به روشی که قبلاً باغداران انجام می دادند، قابل قبول و کم هزینه باشد.

تکرار سرزنی مکانیکی شاخه های رشد یک ساله به میزان ۵۰ درصد باعث تعدیل ارتفاع درخت شده و ایجاد سایه در قسمت پایینی تاج را سبب می شود، بنابراین در اغلب اوقات نیاز به اصلاح دارد.

سرزنی، بیشتر از ۵ فوت (۱/۵ متر) از رشد مفید را حذف می کند. داده های بدست آمده ، نشان می دهد که کاهش محصول در اثر سرزنی بیشتر با پتانسیل تولید بستگی دارد تا به شرایط فیزیولوژیکی چرخه های کم بار و پربار در ارتباط است.

نتایج همچنین نشان می دهد که سرزنی به منظور کنترل اندازه درخت قبل از سال کم بار وضعیت تولید محصول را بدتر کرده و باعث تشدید سال آوری می شود.

سرزنی دوباره در طول فصل رشد به منظور کنترل رشد زیاد، امیدبخش بوده است (بید و همکاران، ۲۰۰۲) درختانی که در اوایل آگوست (اواسط مرداد) دوباره سرزنی شدند، رشد خیلی کمی داشتند و کیفیت میوه نیز در آن سال تغییری پیدا نکرد.

آزمایشات هرس مکانیکی قویا توصیه می کنند که این عمل هرس باید قبل از ازدحام شاخه ها به منظور کمترین کاهش محصول در اولین سال انجام شود.

باغداران باید مطمئن باشند که باغ کاملاً مسطح و فاقد پستی و بلندی می باشد. چاله های کوچک در سطح باغ باعث می شود که تیغه های هرس به مقدار بیشتری به داخل تاج درخت وارد شوند و شیب عمیقی در درخت ایجاد شود.

باغداران ترجیح می دهند که سرزنی شاخه های یک ساله را بخاطر آسانی کار کردن، با ماشین هرس سه تیغه دوار (Star) که می تواند بر روی یک تراکتور بزرگ نصب شود، انجام دهند. ماشین ۵ تیغه دوار کار تمیز تری نسبت به ماشین سه تیغه در هنگام انجام حاشیه زنی و سرزنی متوسط ارائه می دهد.

تنظیم سرعت چرخش به منظور جلوگیری از کج شدن صفحات در اثر شکستن شاخه های اصلی بزرگ قبل از اینکه آن ها قطع شوند، باید انجام شود. تیغه های کند این مسئله را تشدید می کنند.

در هنگام باز جوان سازی باغ، شاخه های قطع شده اغلب دارای قطر دو اینچ یا بیشتر هستند. شکستن شاخه ها که با بکار بردن ماشین هرس ۵ یا ۶ تیغه کاهش می یابد که از شکستن ناخواسته شاخه را با ایجاد یک سطح صاف برش کاهش می یابد.

خلاصه اصطلاحات هرس درختان بالغ و بارور پسته

غالبیت انتهایی:

اثری که جوانه انتهایی موجود روی شاخه سال جاری با شاخه یک ساله دارد و باعث توقف رشد جوانه های پایین تر می شود.

سال آوری (تناوب باردهی):

تولید محصول سنگین بعد از تولید محصول سبک بطور یک سال در میان.

شاخه:

رشد با سن بیشتر از یک سال که فاقد جوانه گل است.

شاخه میوه ده:

رشد یک ساله که جوانه های گل در محل گره ها در طول آن اختصاصی شده اند.

سرزنی:

هرس قسمت انتهایی یک شاخه یا شاخه رشد سال جاری.

مریستم:

بافت تمایز نیافته، سلول هایی که قادر به تقسیم سلولی و تمایز یافتن به بافت های خاصی مانند شاخه ها، برگ های جوان و گل هستند.

جوانه جانبی:

جوانه های روی یک شاخه در محل محور برگ به غیر از انتهای شاخه.

رشد جهشی:

دومین یا سومین جهش رشد شاخه سال جاری مربوط به مریستم انتهایی شاخه که دارای ۷ تا ۹ گره در اولین جهش رشدی است. متمایز از رشد از پیش تشکیل شده، تعدادی از گره های آن در طول رکود زمستان شکل نگرفته است که رشد آن بسته به شرایط رشدی در فصل رشد می باشد.

گره:

قسمت کمی برجسته در طول یک شاخه که برگ ها و یا جوانه ها به طور منظم در آن محل قرار دارند.

رشد از پیش تشکیل شده:

اولین جهش رشد سال جاری که دارای ۷ تا ۹ گره اختصاصی شده در طول کورد زمستانه است. جوانه ها در این گره ها معمولاً جوانه گل هستند.

جوانه زایشی:

جوانه ای که مریستم رویشی آن به گل آذین با قابلیت تولید میوه، تمایز یافته است.

شاخه سال جاری:

رشد فصل جاری

سیخک (اسپور):

چوب یک ساله دارای۷ تا ۹ گره که اغلب آن ها جوانه گل هستند. کاملاً مربوط به رشد از پیش تشکیل شده در فصل قبل می باشد.

جوانه انتهایی:

جوانه واقع در نوک یک شاخه رشد سال جاری

تنک کردن شاخه:

هرسی که یک شاخه یا یک شاخه رشد سال جاری را بطور کامل قطع می کند.

 سرزنی:

سر برداری چوب یک ساله در فصل خواب

جوانه رویشی:

جوانه دارای سر آغازنده های برگ و یک مریستم که به جوانه گل اختصاصی نشده است. بنابراین رشد رویشی را ایجاد می کند.

منابع:

راهنمای تولید پسته

 Beede, R.H., L. Ferguson, D. Rose and J.Padilla, 1991, Effect of pruning on the yield components of pistachio, Calif. Pistachiolnd. Ann. Rpt, pp. 90-92.  Beede, R.H., D. Rose J. Padilla and D. Thomas, 1992, Growth responses from onyear pruning and its effect on pistachio yieldand nut quality for the following off-year. 1992 Calif. Pistachio Ind. Ann. Rpt. pp.127-31. Beede, R.H., L, Ferguson, K, Munger, D/Munger and D. Rose 2002, Pistachio canopy management by moderatemechanical hedging and topping: Sixth year progress report, Calif. Pistachio Ind. Ann.Rpt. pp. 109-112.  Crane, J. and B.T. Iwakiri, 1980.Preliminary notes on pruning mature pistachio trees, Calif. Pistachio Ind. Ann.Rpt, 1980, pp. 18-19

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *