امین، پیش از آنكه برای زنده یاد علیامین یك نام خانوادگی باشد، برای وی یك لقب است. لقبی كه درستی و اعتماد مردم را نسبت به وی نشان میدهد و مسلماً این لقب به آسانی به دست نیامده است.
به حق میتوان گفت صنعت پسته ایران مدیون زحمات و خدمات خاندان امین به خصوص علیامین و فرزندان وی هست.
علیامین(پدر مرحومعلیاکبرامین) در تجارتخانه دایی خود،محمدعلی بخشعلی در رفسنجان فعالیت میکرد و با دختردایی خود ازدواج میکند و در سن ۱۷ سالگی که دایی توسط یکی از بدهکاران کشته میشود مسئولیت تجارتخانه و املاک به علیامین سپرده میشود و وی تمامی املاک و اراضی دایی خود را را به بهترین شکل مورد استفاده قرار میدهد و زمین های زیادی را زیر کشت پسته میبرد،و بر اثر صداقت و درستکاری در تجارت به وی لقب امینالتجار را میدهند و پس از فوت وی نیز فرزندانش راه و رسم و پشتکار پدر را ادامه میدهند.
زندگینامه علیاکبرامین برای کسانی که میخواهند وارد کشاورزی یا تجارت شوند به خصوص جوانان الگوی مناسبی است،جا دارد از سرکارخانم امین- فرزند ایشان- كه اطلاعات زیادی در اختیار ما گذاشتند تشكر كنیم.
علیاکبر امین فرزند علی(ملقب به امینالتجار) در ۹اردیبهشت ۱۳۱۱ در رفسنجان چشم به جهان گشود و دوران کودکی خود را در رفسنجان گذرانید و تحصیلات خود را تا اخذ مدرک دیپلم در دبیرستان البرز تهران ادامه داد(قابل ذکر است وی شاگرد اول رشتهریاضی دبیرستان البرز تهران بود)
علیاکبر امین در سال۱۳۳۱ برای ادامه تحصیل در رشته مهندسینفت به دانشگاه کلرادو آمریکا میرود اما بنا به مشکلاتی موفق به تحصیل در این رشته نمیشود، وی بعد از مشورت با یکی از اساتید ایرانی دانشگاه تصمیم میگیرد در رشته Business Administration (مدیریت کسب و کار) تحصیل کند.
علی اکبر امین ۷ سال بعد از فوت پدر در سال ۱۳۳۶ با بانو نصرت مروج یزدی ازدواج میکند که حاصل این زندگی مشترک که بیش از نیم قرن به طول انجامید سه فرزند دختر میباشد.
وی پس از اتمام تحصیلات در سال ۱۹۵۷ به نیویورک به پیش پسرعموی خود اقای محمدعلی برخوردار میرود و کتابی به نام Yellow Pages(کتاب زرد) که در آن تبلیغات جنس های مختلف بود را مطالعه میکند و تعدادی تاجر پسته را در نیویورک شناسایی میکند.
زمانیکه وی به این افراد مراجعه میکند به خوبی وی را تحویل میگیرند و در همان ابتدا سفارش ۱۰۰تن پسته را به او میدهند،علی اکبر امین این موضوع را با برادر بزرگ خود عباسامین که در رفسنجان بوده در میان میگذارد(اولین پایه های صادرات پسته ایران به امریکا)
دو سال از فعالیت وی در آمریکا میگذرد که چهار خانواده بزرگ صنعت پسته ایران،امین آگاه مرشد و برخوردار ،شرکت صادرات پسته ایران را تاسیس میکنند که شعبهمرکزی آن در تهران و شعبه دیگر آن در رفسنجان بود.
در همان زمان مرحوم علیاکبر امین به ایران میاید و با توصیه خانواده و اقوام نماینده شرکت صادرات پسته ایران در آمریکا میشود.
شادروان علیاکبر امین در نیویورک کار بازاریابی و تماس با مشتریان و فروش پسته را انجام میداد.توفیقات وی به قدری چشمگیر بود که بازار آمریکا بهترین و بزرگترین بازار برای پسته ایران در طول تاریخ بوده است که تا قبل از انقلاب ۹۵٪ پسته تولید ایران به آمریکا صادر میشده است.
شرکت صادرات پسته ایران سرانجام به دنبال اختلافاتی که بین شرکا بوجود آمد منحل شد.
شادروان علیاکبر امین در سال ۱۳۵۴ شرکت Indiran را در نیویورک خریدند و اسم آن را هما گذاشتند و تا قبل از انقلاب و حتی سالهای بعد انقلاب به امریکا پسته وارد میکردند تا اینکه با شکایت باغداران و پسته کاران کالیفرنیا به دادگاه فدرال مانع از واردات پسته به امریکا شدند،
ایشان همچنین در سال ۱۳۵۴ یک کارخانه فرآوری خشکبار در نیوجرسی خریداری کردند که کار سورتینگ و شور کردن پسته و بقیه نات ها را انجام میداد و محصولات این شرکت به صورت بو داده و فرآوری شده به فروشگاه های زنجیره ای بزرگ “Casco” فروخته میشد
این کارآفرین و مردبزرگ در سال ۱۳۶۳ نیز یک کارخانه فرآوری و بستهبندی و پخشخشکبار در لوسآنجلس(غربآمریکا) احداث میکند.
وی در ادامه کار در سال ۱۳۶۸ شروع به باغریزی و پستهکاری در کالیفرنیا(آمریکا) میکند و املاک و اراضی زیادی را زیر کشت پسته میبرد،وی باغریزی و پستهکاری و کشاورزی را از بهترین شغلها و سرگرمیها میدانست(قابل ذکر است توسعه صنعت پسته در آمریکا از سال ۱۳۳۹ به شکل جدی توسط آمریکاییها انجام شده بود)
این کارآفرین و بازرگانبزرگ در راه اندازی کمپانی پرایمکس(Primex)-از بزرگترین کمپانیهای تولید،فرآوری و صادرات پسته در ایالات متحده امریکا-متعلق به برادرزاده خویش آقای علیامین نیز نقش مهمی داشته است و برای آقای علیامین نیز باغریزی های زیادی را انجام میدهد.
شادروان علیاکبر امین عامل موفقیت خود را پشتکار در راه رسیدن به اهدافش میدانست و زمان را در راه رسیدن به موفقیت بی معنا میدانست و توصیه وی همیشه به فرزندان خود و مردم صداقت،درستی و پشتکار بود.
علی اکبر امین به معنای واقعی یک کارافرین بود.
امین معتقد بود اگر فرهنگ کار و تلاش و کوشش در خانواده ای یا شهری ایجاد شود بدون شک آن منطقه آباد می شود و سطح زندگی مردم شهر تغییر می کند و با فرهنگ تنبلی و دروغ و… آن منطقه عقب می رود.
از خصوصیات بارز زنده یاد علیاکبر امین عشق به وطن و زادگاه خویش بود وی در سال ۱۳۷۹ به تاسیس و ساخت دانشگاه ازاد اسلامی در شهرستان انار اقدام میکند که موفق به ساخت و راه اندازی یکی از مجهزترین و پیشرفته ترین دانشگاه های ایران در جنوب کشور میشود.
وی اهمیت خاصی به تحصیل و علم آموزی میداد و معیار وی این بود که هیچ دانشجوی با استعدادی به دلیل نداشتن شرایط مالی از کسب علم و پیشرفت باز نماند.شادروان امین حتی در سالهای قبل از انقلاب دانشجویان زیادی را با هزینه خود برای تحصیل به امریکا بورسیه میکند که این دانشجویان بعد از بازگشت، خدمات زیادی به وطن میکنند،خدمات شادروان علی اکبر امین در زمینه ساخت دانشگاه و مدرسه و کمک رسانی به دانشجویان با استعداد و بی بضاعت به قدری زیاد بودکه به وی لقب”پدر مهربان” و”امیرکبیر کرمان” را دادند.(امیرکبیر صدر اعظم دوره قاجاریه ایران که به علم آموزی و سواد آموزی افراد جامعه اهمیت زیادی میداد)
شادروان علیاکبر امین به هنر و فرهنگ اصیل ایرانی نیز توجه خاصی داشت و از جمله امورات انجام گرفته توسط وی در این زمینه میتوان به حمایت و تشکیل گروه موسیقی “پرواز همای” اشاره کرد که با حمایت وی این گروه موسیقی از گروهای بزرگ و پر طرفدار موسیقی سنتی برای ایرانیان داخل کشور و خارج از کشور شد که در حال حاضر نیز فعالیت درخشانی دارد، وی همچنین چهارمین دانشکده هنرهای زیبای ایرانی را در شهرستان انار ساخت که تئاتر، موسیقی، گرافیک، سینما و مجسمه سازی از رشته های تاپ و پرتقاضای آن میباشد.
علیاکبر امین همیشه انگیزه خود از خدماتش را، عشق به وطن و مردم خود میدانست.
از جمله امورات خیریه مرحوم علی اکبر امین میتوان به ساخت مساجد، مراکز درمانی، مدرسه،دانشگاه و تجهیز آنها همچنین پرداخت هزینه های امورات جاری آنها و پرداخت هزینه انتقال آب به رفسنجان و … اشاره کرد که نام بردن امورات خیر و عامالمنفعه انجام گرفته به دست وی و موسسه عامالمنفعه امین به تنهایی یک طومار بزرگ میشود.
علیاکبر امین مردی که با تلاش و پشتکار خود انقلابی بزرگ در صنعت پسته و خشکبار جهان ایجاد کرد و تحولی جدید در فرهنگ و هنر و آموزش ایران بوجود آورد سرانجام در بامداد ۵ اسفند ۱۳۹۳ بر اثر سکته قلبی در منزل خود در شهرستان انار جانبهجان آفرین تسلیم کرد و طبق وصیت خود در دانشگاه شهرستان انار که خود آن را ساخته بود به خاک سپرده شد_روحش شاد و یادش جاودان باد.